یادواره هفته دفاع مقدس و آغاز جنگ تحمیلی

دوباره غیرت از چشمه سینه ها جوشید و در رگ های ملت غیور ما جریان یافت. پیکرهای توانای ملت، کوله بار خستگی را بر زمین نگذاشته، به آستانه های دفاع دویدند و سربلندترین روزها و روسفیدترین شب های انقلاب را رقم زدند. آغاز دفاع غیورانه شما ملت خستگی ناپذیر را گرامی می داریم.

دفاع مقدس، رساترین واژه در قاموس ایستادگی شما ملت قهرمان است. در پی تجاوز کفتارصفتان ننگ و نفرین، در هفت شهر عشق، هشت بهار، آزادگی را پیمودید. هفته دفاع مقدس، هفته ای در گذر ایام و واژه ای در حصار تنگ زمان نیست؛ فصلی است در بی زوال ترین تقویم های ابدی، آن جا که زمان، خود نیز کرانه ای محدود دارد. شما با دفاع مقدستان، حصار تنگ زمان را شکستید و دیوار کوتاه ایام را درنوردیدید و از آن سوی مرزهای سبز توحید، گلستانی از شهادت را هدیه آوردید.

  بر دفاع مقدستان درود بی شمار! همه جای دشت های سوزان جنوب و بلندی های برف گرفته غرب، نشان از رشادت و پیروزی شما ایثارگران خداجو دارد. شما که مرگ سرخ را بر ننگ سکوت، ترجیح دادید و اهریمن پلید را از خطه سبز خود بیرون راندید. هنوز امواج خلیج همیشه نیلگون فارس، دفاع جوان مردانه، شما را آفرین می گوید. هنوز نخلستان های خرمشهر به پاس احترام جان فشانی های شما ایستاده است. هنوز نیزارهای مجنون، حماسه شما را در گوش باد زمزمه می کند و هنوز چکاد قله های سفیدپوش کردستان، بلندی و شکوه ایثارتان را مرحبا می گوید. ای یاوران بیدار خمینی! نیستی از نامتان دور باد.

آن روزها نام و نان، بهایی نداشت و آنچه میدان دار بود، قیام و عروج بود. آن روزها ماندن بی معنا بود و مردن در بستر، ننگی بزرگ. آن روزها شهادت، شاهراهی به وسعت افق داشت. آن روزها فاصله خاک تا افلاک و کویر تا بهشت، یک میدان مین بود. خاکریزها، بوی بهشت مردانی را گرفته بود که سر به سر، تن به مرگ می سپردند تا مبادا وجبی از کیان دین و وطن، به دست کفتاران حریص و متجاوز بیفتد.