کارگاه آموزشی مدیریت بحران در صنایع نفت در آبادان تشکیل شد

  دراین کلاس که توسط استاد توکلی از آموزش بحران وزارت نفت اجرا می شد به موارد زیر اشاره شد.خصوصیات و ویژگی های بحران، انواع بحرانها از نظر منشا( طبیعی و انسان ساخت )، طبقه بندی بحرانها از نظر تداوم زمانی( فوری بودن و دارای اثرات ناگهانی ، و تدریجی بودن که به آهستگی ایجاد می شود)،سطوح بحران و شاخص های سطح بندی آن ( شدت حادثه،وسعت حادثه، قابل مدیریت بودن با منابع موجود و میزان اختلال در نظم و امنیت جامعه). در آخر با توجه به غیرمترقبه بودن بحرانها، سازمانها باید پس از تجزیه و تحلیل و بررسی نظام مند وضعیت موجود نسبت به استقرار رویه هایی برای تعیین وضعیت اضطراری قابل پیش بینی اقدام نمایند. اینگونه وضعیت های اضطراری باید ثبت شده و بمنظور اطمینان از مقابله موثر با آنها در فواصل زمانی معین بروز گردند. سازمانها باید نسبت به توسعه، مستند بودن و حفظ طرح های مقابله با وضعیت های اضطراری تعیین شده – اقدام نموده و گروههای فرماندهی و کنترل، خدمات اورژانسی و اضطراری، کارکنان و پیمانکاران که ممکن است درگیر شوند و یا افرادی را که ممکن است تحت تاثیر قرار گیرند- را از این تغییرات آگاه نموده و آموزش های لازم را به آنها بدهند.لازم است که ریسک فاکتورها وخطرات شناسایی شده و لیست شوند و از روشهای کاهش ریسک مناسب هر یک استفاده کرد.به برنامه های ارزیابی و کاهش خطرات در سیستم ها، اصطلاحا استراتژی گفته می شود.

 در مدل جهانی مدیریت بحران  تنها گامی  که با بحران ارتباطی پیدا نمی کند و راهی به آن ندارد پیشگیری است به این معنی که اگر سیستم پیشگیری را توسعه دهیم هرگز به بحران نمی رسیم.قلب ومغز سیستم در این مدل، پیشگیری است.در مدل دیگری بنام مدل  شش مرحله ای آنچه اهمیت دارد ارتباط  COMUNICATION است، یعنی موقعی در کنترل بحران موفق هستند که ارتباطات سیستم قطع نشود ودر تمام زمان کنترل بحران ارتباط سیستم( انسانی، اینترنت، پیجر، پیامک و پیک ) برقرار باشد.  آنچه مهم است اینست که «همه بحران ها قابل پیشگیری هستند و همه بحران ها قابل پیش بینی نیستند».